Rus kızları eğitim

Eğitim seviyesi

Son 10 yılın ekonomik reformlarında, yüksek öğretimi de içeren eğitim sistemi büyük değişiklikler geçirmiştir. Yükseköğretim kurumlarındaki öğrenci sayısı, esasen kız öğrenci sayısındaki artıştan dolayı yaklaşık% 40 oranında artmıştır. 1992-2000 yıllarında erkek öğrenci sayısı % 25, ​​toplam öğrenci sayısı % 25 ve % 76 olan 76.000 kişi artmıştır. Şu anda,% 57 kadın ve erkek sadece% 43 ile yüksek öğretimin feminizasyonunu gözlemliyoruz.

Ne yazık ki, devlet istatistikleri, öğrencilerin ücretsiz ve ücretsiz öğrenim için cinsiyet kategorilerini içermemektedir. Bununla birlikte, esasen "kadın" meslekleri için verilen ücretler uygulanırken, geleneksel "erkek" mesleği hala "özgür" iken, ücret eğitiminin ana kadınları etkilediği varsayılabilir. Bu, eğitime tahsis edilen federal bütçe fonlarının, kadınlar için elverişli olmayan, daha asimetrik hale geldiği anlamına geliyor.

Kadınların eğitime erişimi

Kadınların eğitilmeleri için fırsatlar Eğitime erişim açısından, cinsiyet ayrımcılığı diğer alanlarda olduğu kadar açık değildir. Bu nedenle, Moskova Sosyoloji Araştırması'ndan elde edilen bilgilere göre, kadınların% 77'si ve erkeklerin% 82'si genel olarak eğitime erişimde eşitlik olduğunu fark etse de,% 20'si kadınların eğitime daha az erişimi olduğunu düşünüyor.

Yüksek öğrenime gelince, kadınların eğitime erişimini zorlaştırmanın önemli bir faktörü, eğitim kurumlarının kendileri için artan ayrımcılık politikasıdır. Yalnızca cinsiyet faktörleri, kadınların yükseköğretim kurumlarına erişimini 1960'larda% 2,4, 1980'lerde% 6,2 ve 1990'larda% 12 oranında azaltmıştır. Aynı zamanda, eğitim için para biriktirmek isteyen kadınların oranı, erkekler için% 14.6 iken,% 20.7'dir. Yüksek öğrenim alma çabalarında, erkeklerin motivasyonu temel olarak askerlikten kaçmaktır.

Eğitimden maddi getiri

Eğitimin maddi geri dönüşü, tüm ülkelerde ücretlerin arkasında erkeklerin gerisinde kalmaktadır, ancak gerçekte, tüm ülkelerde, eğitim seviyeleri arttıkça, boşluk daralmaktadır. Bugünün Rusya'sında, tam tersi bir eğilim ortaya çıktı. Örneğin, 1998'de yapılan araştırmalardan elde edilen bir anket, kadınların ortalama ücretlerinin, tanımlanmış yedi eğitim seviyesindeki erkeklerin% 53'ünden% 66'sından “orta öğretime” den “yüksek eğitime” kadar değiştiğini göstermiştir. Sadece yüksek lisans derslerini tamamlayan kadınlar neredeyse aynı eğitimi alan erkeklerle aynı maaş alıyor, yani erkeklerin% 94'ü. Kadınların egemen olduğu meslek grupları arasında, eğitimden elde edilen maddi gelir en düşüktür ve geleneksel “erkek” mesleğinde, aynı zamanda en büyük meslek grubudur.

Cinsiyet ve istihdam

İstihdam oranı

Rusya Federasyonu Ulusal İstatistik Komitesine göre 1990'lı yıllarda, Rusya'da çalışan toplam insan sayısı 71.1 milyondan (Ekim 1992 itibariyle) 13.2 milyon azalarak 5.79 milyon'a (Ekim 1998 itibariyle) düşmüştür. Bu düşüş, başlangıçta kadınların çalışmalarındaki oranını içermekte ve daha sonra erkekleri etkilemektedir. Erkekler için bu kasılma, yaşlıların pahasına iken, kadınlar için 25-29 ve 30-34 yaş gruplarındaki gençlerin pahasınadır.

25-54 yaşları arasındaki Rus kadınların istihdam oranlarına bakıldığında, istihdam oranları dünyada en yüksek olanı, hem Sovyetler Birliği'nin kurumsal mirasının nedeni hem de boşanma olasılığı da dahil olmak üzere ekonomik nedenler (aileyi destekleyemeyen). Çok yüksek, dul, eş vb.

İstihdamda Toplumsal Cinsiyet Ayrımı

Kadın ve erkeklerin ekonomik bir sektörde asimetrik dağılımı, meslek / meslek ve iş sırası ile tanımlanır.

Bölümsel izolasyon

Ekonomik reformun ilk aşamalarında (1992-1995), analog endeks oldukça hızlı bir şekilde büyüdü. Bu nedenle, mevcut sektörel ayrışma düzeyi (% 33) Rusya'dadır ve bu göstergenin değeri, 1980'lerin sonunda Almanya, İngiltere, Belçika, Danimarka, İrlanda ve İtalya gibi Avrupa ülkelerinde gözlenen değerlerle karşılaştırılabilir.

Kariyer yalıtımı

Ortalama mesleki ayrımcılık endeksi, sektörel ayrışma seviyesinden çok daha yüksek ve gelişmiş ekonomiler için yeterince yüksek olan% 46'dır.

Mesleki ayrışma, bugün Rusya'da gözlemlenen gelirdeki cinsiyet farkına önemli ölçüde katkıda bulunmuştur. Bu eğilim 1990'ların sonunda "erkek" ve "kadın" meslekleri arasındaki ücret farkı arttıkça, "erkek" meslekleri daha karlı ve "kadın" meslekleri - daha düşük karlar haline geldiğinde belirginleşti.

Gelirdeki cinsiyet açığı

Kadınların geçmiş ve şimdiki gelirleri erkeklerin gerisinde kalıyor ve bu boşluk son on yılda genişliyor. 1980'lerde kadınların ücretleri erkeklerin ortalama% 70'ini oluşturuyor, 1999'un sonunda bu rakam% 52'ye düşmüş ve 2000'de sadece% 50'ye düşmüştü.
Kadınların çoğu, ulusal ekonominin kamu sektöründe çalışmaya devam etmektedir. Sosyal hizmet sektöründe kadınlar çalışanların yaklaşık% 65-80'ini oluşturuyor ve ücretleri asgari yaşam standardının% 60'ından az, ulusal ortalamanın% 60-70'ini oluşturuyor. Bu sonuçta yeni bir kategori ortaya çıkmasına neden oldu - "çalışan fakir".

Son yıllarda, kadınlar “kadın” sayılanları dışlamak için hızlandırılmış ve ekonomik reform yıllarında bu sektörlere yüksek ücret ödenmiştir. Bu türün en tipik örnekleri bankacılık ve sigorta sektörleridir: 11 yılda (1990-2001), kadınların oranı% 90'dan% 70'e düşerken, ücretler ulusal ortalama ücretin% 95'inden% 287'ye yükselmiştir.
Bu örnek, iş akışındaki cinsiyet asimetrisini göstermektedir ve bu da kadın ve erkekler için farklı ekonomik sonuçlara yol açmaktadır. Kariyer karlı olduğunda, erkek işi onun içine akmaya başlar ve bunun tersi de geçerlidir.

Cinsiyet, yaş ve çekiciliğe göre ayrımcılık

İşverenlerin çoğu, aile sorumluluklarının yükünün kadınların iş olarak değerini düşürdüğüne ve daha fazla ve fazla mesai yapmaya hazır olan çalışanları (yani erkekleri) işe almaya daha istekli olduğuna inanmaktadır. Eşit mesleki beceri ve nitelikler sağlayan, ankete katılan işverenlerin% 23'ü kadınları kovmaya daha istekliyken, işverenlerin sadece% 12'si - erkekler.

İş ilanlarının analizi, reklamların% 30'una kadarının, cinsiyetler arasında ayrım yapılmasına gerek olmasa bile, başvuranın ideal cinsiyetini gösterdiğini göstermektedir. Kadınların kendilerine gelince, potansiyel işverenlerin onları nasıl gördükleri ile ilgili olan kendi kalıplarına sahipler. Bu, sözde “öz ayrımcılığa”, yani yüksek maaşlı bir mesleğe veya pozisyona başvurmamıza neden oldu. Ülkelere göre, kadınların yarısından fazlası (% 54) mevcut ekonomik durumu değerlendirmek için yeterli kaliteye sahip olmadıklarına inanmaktadır. Erkeklere gelince, sadece% 45'i değerli niteliklere sahip olmadıklarına inanmaktadır.

İşsizliğin cinsiyet yapısı

Şu anda, Rusya'da işsiz olarak kayıtlı kadınların sayısı erkeklerinkinin 1,5 katı. 12 ay ve daha uzun süredir işsiz olan işsizlerin% 72'sini oluşturuyorlardı 2003'te kadınların ortalama işsizlik süresi 8 ya da 6 aya ulaştı. Uzun vadeli doğası gereği, kadın işsizliği, kadınların piyasadan çekilme mekanizmalarından biridir. Erkeklerle karşılaştırıldığında, kadınların işsiz olarak kayıt olma olasılığı daha yüksektir. Bu gerçek, diğer faktörlerin yanı sıra, Rus işverenlerinin ayrımcı uygulamalarını yansıtan, iş piyasasının düşük rekabetçi konumu ile de ilgilidir.

Rus eğitimi ve cinsiyet

Toplumsal cinsiyet eşitliğinin, eğitim alanındaki konular da dahil olmak üzere, dünyadaki en önemli konulardan biri olduğuna inanıyorum. Umarım dünyadaki çoğu ülke bunu yapabilir. Rusya'ya gelince, hangi okula bakarsanız bakın, kızlar ve erkekler aynı fırsatlara sahip: anaokulu, ilkokul, ortaokul veya lise.

Maalesef, hükümetin bu seviyelerin bazılarındaki politikaları iyi organize edilmemiş. Ciddi bir anaokulu sıkıntısı var, bu yüzden birçok genç aile, anaokulları için çocuk haklarına sahip olmak için bürokrasiyle mücadele etmek zorunda. Ve bu sadece büyük şehirlerde geçerli değil - bu sorun bölgesel merkezde de var. Ya da bir çocuğun sorununu isteyip istemediğinizi düşünün: Bazı durumlarda, pek çok bürokrasi ebeveynlerin çocuklarının lise masraflarını Batılıların düşündüğünden daha erken ödemeye yeteceklerini merak etmeye başladı. Nüfus da burada bir rol oynamaktadır. Bazı kültürel kısıtlamalarla değil, bu faktör nedeniyle eğitim basamaklarının farklı aşamalarında daha fazla erkek ya da kız olabilir.

Üniversitelere gelince, bazı bölümler aslında kızları bulamıyor (ve tersi) - bu durumlarda, neden toplumumuzun basmakalıp olabilir. Örneğin, insanlar öğretimin kızlar için olduğunu düşünürler (nedeni: anne olmak isterler, çok fazla fiziksel güce ihtiyaç duymazlar vb.). Bu nedenle, yabancı dil bölümümüzün fakülte ve personelinde sadece birkaç çocuk bulunmaktadır. Öte yandan, mesleki eğitim programlarının erkekler için daha uygun olduğu düşünülmektedir. Bu sonucun bir sonraki seviyede, yani iş pazarımızda - yönetim pozisyonlarında daha fazla erkek, öğretmenlik veya danışmanlıkta daha fazla kadın olduğunu fark etmek kolaydır. Bunun bir dezavantaj olduğunu düşünüyorum. Psikoloji cinsiyete göre farklılık gösterir, örneğin kadın doğasının bazı yönleri yönetimde kabul edilir.

İlk kaydolduğumda yazdığım gibi, Rusya'nın eğitim alanında özel ve devlet sektörü var. Ebeveynlerin çocuk yetiştirmesi ve üniversite harcı ödemesi doğaldır, ancak aynı zamanda üniversite dönemi için ödeme yapamayan aileler de vardır. Bu ciddi bir sorundur, çünkü çok saygın bir üniversiteye girme konusunda bazı sınırlamalar koyar - burs almak için hala bir şans olmasına rağmen. Fakat ne kadar zeki bir öğrenci ise, standart bursun sağladığı fonlar yeterli değil. Rus eğitimi ve cinsiyet.

Cinsiyet eşitliği ve Rusya'nın Binyıl Kalkınma Hedefleri çerçevesinde kadın haklarının genişletilmesi

Eğitim

Kadınlar ve erkekler arasında eğitim standartları açısından ciddi bir fark yoktur. Ortalama olarak, erkeklerin eğitim seviyeleri daha yüksektir, ancak daha çok yaşlıların pahasına. Şu anda, çalışma çağındaki kadınların gençlerin ve belli başlı yeteneklerin eğitim seviyesi, erkeklerden biraz daha yüksek. Bu eğilim 1994 yılı mikropopülasyon sayımına yansıtılmıştır ve en son bilgilerle doğrulanmaktadır.

Kadınların yüksek öğrenim standartlarının çoğu Sovyet sosyal gelişme döneminden miras alınmıştır

Ancak genel olarak, yüksek öğretimde mesleki etkinlikleri kabul etme ve hazırlama stratejisi erkekler ve kadınlar için farklıdır. Kadınlar, genel eğitim okulunda kapsamlı bir genel eğitim alma eğilimindedir ve mesleki eğitimde, dikkatleri en yüksek eğitim düzeyine geçer. Genel eğitim okullarında eksik genel eğitim gören erkekler için, ilköğretim mesleki eğitim sisteminde öğrenim daha tipiktir.

Eğitim kabul stratejilerindeki bu fark, mesleki ayrımı ve insan sermayesi getirisindeki yatırım farklarını yansıtmaktadır. Sanayi sektöründe, erkeklerin yüksek istihdam oranı, iş mesleği doğrultusunda daha yüksek derecede mesleki eğitim aldıklarını varsaymaktadır. Aynı zamanda, kadınlar için daha yüksek ücretler ancak yüksek öğrenimle sağlanabilir. Orta derecede özel eğitimi olan erkekler için, ortaöğretimdeki özel eğitimde çalışmak, eğitim ödüllerini vermek için yeterlidir.

Eğitim seviyesindeki kadınlara zarar vermeyen cinsiyet dengesizlikleri, insan sermayesine yapılan yatırımın toprağa fırlatıldığını ve kadın ve erkeğin ekonomik ve sosyal konumlarında eşitliği şart koşmadığını göstermektedir. İş piyasasındaki gizli ayrımcılık mekanizması, kadınların yüksek öğrenim standartlarını düşürmüştür. Bir kadın bir erkeğin erkeklerden daha hızlı koşması gerektiğini ve aynı zamanda sonuna ulaşmayı ümit ettiğini söyleyebilir. Kadınların yüksek eğitim seviyesi aşırılıklarına neden olmuş ve aynı zamanda işyerinde eğitim sinyallerinin cinsiyet piyasası üzerinde farklı etkilerine yol açmıştır. İşverenlerin kadın eğitimi veya diğer iş özellikleri için erkeklerden daha yüksek gereksinimleri vardır.

Eğitimde cinsiyet dengesizliğinin başka olumsuz sosyal sonuçları da var. Ailedeki cinsiyet rolü atamasının en muhafazakar görüşü, profesyonel olarak eğitilmiş işçi olmayan genç erkeklerin ataerkil modele bağlı kalmalarıdır. Bu nedenle, eğitim standartlarındaki cinsiyet farklılıkları erkek algılarını çoğaltabilir ve basitleştirebilir ve cinsiyet eşitliğini sağlamaya yönelik etkili sosyal politikaların uygulanmasını engelleyebilir.